_Kerime'ye_
‘Kapımı Çalıp Durma’ demiştin bir tanem
Dinlemedi ölüm seni
Gelip girdi hayatından… hayatımızdan içeri…
Karşılıksız, çıkarsız sevgilerin barındığı o koskocaman yüreğini:..
Alıp gitti elimizden…
Ölümsüz dostlukların var olabileceğini öğrettin bana
İnsan olabilmenin erdemini
Güçsüzken bile güçlü olabilmeyi…
Yaşamanın kıymetini…sevmeyi…sevilmeyi..
Hiçbir acı yıldıramazdı da, bilirim, narin bedenini
O ‘En çok sevdiğin’ giydirdi
Daha ölmemişken kefenini
Aşk için yaşamışken aşka küskün gittin meleğim
Bizleri gözü yaşlı bıraktın gittin
Kerime’m …
‘Gelincik tarlasının en güzeli’
Dualarım yoldaşın olsun mahşer yerinde
Vuslat gününe kadar rahat uyu kabrinde
Kayıt Tarihi : 15.10.2007 22:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir Antoloji.com kitaplar bölümünde 'Kapımı Çalıp Durma 'adlı kitabı ile yer alan can dostum Kerime Günay'a ithafımdır.

eminim sevginin gücünü hissediyordur...
saygılar kaleminize ve yüreğinize...
TÜM YORUMLAR (2)