Ne kadar masumduk,
Konuşup, dertleşip,güler eğlenirdik,
Kimi zaman neşeli,kimi zaman
Kederli olsak da,
Dertten tasadan uzak yaşananlara,
Sendin tek şahit.
Yok artık o kahkahalar,
Nerede kuş sesleri,
Kalmadı o günlerden eser.
Ufka uzanan bir el gibi,
Uzanıp tutabilsem seni.
Bilmem ki şimdi neredesin,
Arada bir, anıyormusun beni.
Birşeyler oldu bana!
Sigarayı da arttırdım mı ne!
Maziye düşkün oldum
Ne hikmetse!
Bir duygusal oldum ki sorma.
Geçerken o gün sokağından
Bakıştık iki eski dost gibi,
Mahsun, yalnız ve yorgun.
Saçlarıma düşürmüş aklar,
Riya, keder ve vefasızlar.
Viraneye çevirmiş seni,
Yağmur, rüzgar ve yıllar.
Bir de,kapındaki tuğlalar!
Faruk İLERİALKAN
15.05.2008
16.00
Kayıt Tarihi : 16.5.2008 23:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İçinde gençlik yıllarıma ait bazı anılarımın geçtiği o evle ilgili, özlem dolu duyguların şiiri.
Bakıştık iki eski dost gibi,
Mahsun, yalnız ve yorgun.
Saçlarıma düşürmüş aklar,
Riya, keder ve vefasızlar.
Viraneye çevirmiş seni,
Yağmur, rüzgar ve yıllar.
Bir de,kapındaki tuğlalar!
Yine anılar depreşmiş.Güzeldi.Kaleminiz hiç susmasın.
Tebrikler.
Güzeldi...Arkadaşım...Şiirdi...
Yüreğine Sağlık
Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (10)