hiç bir karanlık ürkütmez artık
güneş’in rengine büründüm geldim
maziyle hesaplaştım, kalemi kırdım
gün doğarken elimde çiçekler
çıkıp da
kaç kez kapına geldim
dilimde sözler birikti ağızlar dolusu
adına mısralar yazdım sayfalar dolusu
tenimde demlenmiş bir ı h l a m u r kokusu
gün batarken yürekte şarkılar
koşup da
kaç kez kapına geldim
af dileyecek zamanımız yok
dizde derman, gözde akacak yaş yok
duygu selinde sineyi ateşe verdim
karadeniz’i kucaklayıp temmuz ayında
kalkıp da
kaç kez kapına geldim...
sevgi batbay özçelik
Kayıt Tarihi : 27.5.2018 19:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevgi Batbay Özçelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/05/27/kapina-geldim-34.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)