ellerimde umutlarım kapına geldim
belki affeder bağışlarsın diye
biraz korku biraz cesaret kapını çaldım
belki güler içeri alırsın diye
ne dediğim oldu ne umduğum
benim o sevdiğin kinle baktığın
haklısın mahçubum çok hatalıyım
o sevdiğinim kapıyı yüzüne çarptığın
affetmek büyüklüktür affet istersen
sen affedene kadar bu kapıdan gitmem
seni ilk günki gibi seviyorum buna inan
lütfen kalbimi kırıcı sözler söyleme
bırak naz etmeyi barışalım
ayrılık bize göre değil kavuşalım
gel kollarımada sana sarılayım
sevmek ne kadar güzel bir duygu diye
Kayıt Tarihi : 1.5.2010 01:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!