kapın çalınıyor,
ama çalan ben değilim...
gürültüsü taa buraya geliyor,
sana şiirler yazılıyor,
yazan da ben değilim...
ama ben biliyorum
hepsinin de faili;
içimdeki bir çocuk...
görüyorum tir tir titriyor.
daha da bekletme,
al girsin içeri.
beni ilgilendirmez ama,
siz ikiniz de;
muhtaçsınız birbirinize...
kapında bir çocuk ağlıyor,
senin ağladığın gibi...
gözyaşlarınız;
kızıla kesmiş sanki bir nehir...
Kayıt Tarihi : 15.2.2020 19:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tanju Çubukçu](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/02/15/kapin-caliniyor.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!