kapımızın önündeki eski gün
peşinde rüzgar gülleri
esintisi yaprak yaprak dökülür
elimizde kalan sonbahar hüzünleri
geceye asılı gözlerinde
başlar yeni yolculuklar
...tadın hangi yemişin anası
evsiz bilmeceler sorar seni belki
belki de yeni yetme bir kum saati
gölgesi saklanır ağaçlarda
bitmemiş bütün efsaneler serseri,
evine geri dönen kaldırımda
aşk da yalnız
ayrılık da...
Kayıt Tarihi : 5.9.2018 13:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!