Kapımda Nöbet Tutar Şiiri - Navruz Kaplan

Yara benim göstermem sen gelme üstüme
Ağlarsam susmam ki bulamam seni ben
İstemiyorum kimse gelip beni sormasın
Beni vuran ağlatan kapımda nöbet tutar

Kabuk koymuş yaram acısı bana yetiyor
Çırpındım yılarca yanlız kaldım ağladım
O işte benim seni yazdım defterimden
Beni vuran ağlatan kapımda nöbet tutar

Ölesiye sevmiştim gözlerim yolda kaldı
Benim suçum neyidi söyleseyidi gizlice
Çevirerek çok vurdun yerleri mühür olmuş
Beni vuran ağlatan kapımda nöbet tutar

Yılılmadım ayaktayım küsmüşüm sana ben
Af etmem hiç gelmeyin kapım size kapalı
Navruz benim adımdır vuranları saymam ki
Beni vuran ağlatan kapımda nöbet tutar

Ayrıldı yolarımız kesişmesin bir daha
Seni ben tanıdım birdaha görmem ki
Seni ben sana sende Allaha bıraktım
Beni vuran ağlatan kapımda nöbet tutar

Hoşca kal ben yokum gidiyorum buradan
Artık kurtuldum senden sakın beni arama
Ağlasanda ben yokum yakamdan elini çek
Gidiyorum buradan zurna çal oyna barı

Adımı deme sakın seni ben silmişim
Beni sen öldürdün alma beni ağzına
Yara aldım acıyor gelme açmam kapıyı
Gidiyorum buradan zurna çal oyna barı