Etraf soğuk buz gibi katlanıyoruz işte,
Alışkanlıktan olsa sıkıntımız yürekte…
Kedilerim var diye kapım pencerem açık,
Bel fıtığım bir yandan yoruluyoruz artık…
Astım zaten mahveder cereyanlar yüzünden,
Ev toz, toprak ve rüzgâr katlanırız yürekten…
Üstelik yabancıyız yerleşik sayılmayız,
İtibar dersen sıfır dostluk kuramamışız…
Sanki gurbet içinde belki hapis hayatı,
Yemek yok döşeme yok özlemişiz rahatı…
Toplum, dersen dışlıyor laf konuşamıyoruz,
Selam vermek istesem de susturuluyoruz…
Plan oluşturamıyorum kısırdöngülerdeyim,
Tamamen yıpranmışım apaçık çaresizim…
(2015)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 8.3.2016 07:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!