Kapım Çalındığında Şiiri - Ahmet Tevfik ...

Kapanan kapıların ardına kitlediğim
Bir engerek ağzında, yolunu beklediğim
Zehrini kussun diye, erirken bitmediğim
Bir anlık gözyaşıydı, ölüm; kirpiklerimde...

Dağlar engin ve karlı.. bulutlar, yorgan gibi
Bir yılanın gözünde, aradım; sevdiğimi..
Dağları bir şahinin gözüyle kucakladım
Bir beyaz çekmeceye, sakladım; herşeyimi...

Beklemek, artık bana; bulutlar gibi serin
Bir Nisan yağmuruna karışmış şarkı gibi..
Ve hasret, ellerimde yeşeren pırıl pırıl
Zambaklar gibi narin, bir esrarlı sevgili..

Ölümüm, bir kartalın ölümü olsun derim..
Başım toprağa düşsün, gözlerim; enginlere! ...
Ve yolculuk, sessizce; sakin sakin başlasın
Sarı bir Eylül günü,bilmediğim yerlere...

Güneşler hiç batmasın, bulutlar kapanmasın..
Ayrılığın hüznüyle, hiç kimse ağlamasın!
Anamın ellerini öperken, yolculuğum
Başlamadan, bitmesin... bitmeden, başlamasın! ...