bizi ölüme götüren nedir
bazen sert bazen duyarsız esen rüzgar mı
ölülerin sesi yoktur oysa bu uğultudur kalbimizin sağırlığını alan
ne zaman kapıyı aralasam pervazsız kalıyorum
işgal edilme korkusu sarıyor apansız
ne zaman yetebileceğimizi düşünsem eksik kalıyoruz
kapıların ardına sığınıyorum
aslında tekiliz çoğaldığımızı her düşündüğümde
sonra
ülkesiz çocukların sesini duyuyorum
bağrında çocukları ölmüş
denizi hiç olmamış
sırtını dağlara vermiş
tuzunu kayadan çıkarmış
puslu gecelerin koca çınarını düşünüyorum
gün kimsesiz kalıyor
bizi ölüme götüren nedir
öldüğümüzde arta kalan damıtılmış bir hüzündür
Eşref ÜzülmezKayıt Tarihi : 8.8.2008 14:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eşref Üzülmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/08/08/kapilarin-ardinda-3.jpg)
Başarılı bir şiirdi, okuduğum.Şiirselliği, akıcılığı ve lirizmi doyurucu.
Kutluyorum duyarlı kalemini.
bağrında çocukları ölmüş
denizi hiç olmamış
sırtını dağlara vermiş
tuzunu kayadan çıkarmış
puslu gecelerin koca çınarını düşünüyorum
gün kimsesiz kalıyor
bizi ölüme götüren nedir
öldüğümüzde arta kalan damıtılmış bir hüzündür
derin şiirdi birazda mesaj içerikli tebrik ediyorum teşekkürler paylaşımınıza..
müzeyyen başkır
aslında tekiliz
çoğaldığımızı her düşündüğümde
Diline saglık
TÜM YORUMLAR (3)