Dünya denen dev küre koskoca bir hân gibi.
Onun da çift kapısı, bahâr ve hazân gibi.
Öyle bir muammmâ ki, kimi hôş, kimi heder.
Zaman denen gösterge, alır başını gider.
Kimi girer, kimi çıkar, yaşam ve ölüm kader,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Dünya ibretlik bir han. İki kapısı var. Bir giriş bir de çıkış. Bir farkı var ki diğer kapılardan. Kimse bu kapıların arkasını merak ettiğinden geçmez diğer tarafa. Ne tarafa nasıl yürürse yürüsün kişi;mecburi varış yeri çıkış kapısıdır.Kutluyorum Değerli Hanımefendi.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta