Kapılarında kaldım
İçine içine çekilirken geri geri itilmişliklerim oldu
Hüsranına yansın dediğim topuzlarında
Bıraktım buğulu ıslaklıklarımı
Bir vuruş kadar yakın, bir zorlayış kadar uzaktım
Ya da bir omuz kadar kahır dolu
Ardında mı huzur vardı sessizce susuş misali
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta