Açılır kapanır her gün binlerce
Eşiğinde bizi saran kapılar
Önünde ardında bin bir bilmece
Cevabını bize soran kapılar
Sevince boğulur evde ahâli
Bazı kapıların çalınca zili
Gelen sevgilidir coşkudan belli
Vuslât’a açılır o an kapılar
Evlenir insanlar neşe içinde
Buluşurlar nikah denen perçinde
Akıllar takılmaz niye niçin de
Mutluluğa açık duran kapılar
Ayrılığa çıkar kimi kez ardı
Kim bilir kaç sefer hasreti sardı
Aşk dolu yürekler soldu sarardı
Gönüllere düşen hicrân kapılar
Ötelere uzanan ardı karanlık
Yaşamak denilen ömür bir anlık
Tükenir ölümle bütün insanlık
Bilinmeze doğru hüsran kapılar
Yağsız menteşeler gıcırdar durur
Korku saatleri o anı vurur
Beyinler ıslanır damaklar kurur
Adem’den bu yana virân kapılar
08.10.2004/Maraş
Mehmet Akif BaltutanKayıt Tarihi : 31.10.2004 15:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!