buz kesti ideallerin mağaramsı odamda
seslendin betiklere yankılandı etik
bir pire zıplarken tarihe
sen dururdun öyle umut (sakince)
bir buhurumeryem nefesi
derlenmiş bahçemde seni anımsatır
ozanım ben elim sende
dilim yüğrük atların nallarında
kapıdan sevgin sızıyor umudum
(hayatım şakıyıp gidiyor)
uçurumdan aşağı güller
senin için
Kayıt Tarihi : 30.12.2003 19:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!