Kapıdan Kapıya Kul Etti Beni

Sözlerim olmuş zefran nakışı,
O yar uzaklardan dinliyor beni.
Yollarım olmuş araf yokuşu,
Elinde testi su bekliyor beni.

Yasladım sırtımı zalim feleğe,
Ambarda darıyım öğütür beni.
Yara bilmezken döndüm eleğe,
Çeşni nimet diye dağıtır beni.

Açtım öbek öbek gonca gül diye,
Kopardı dalımdan soldurdu beni.
Estim efil efil bad-ı nüş diye,
Sam vurdu sinemi kavurdu beni.

Ben nehir oldum, o yar şelale,
Kayadan kayaya akıttı beni.
Özge dil iken döndüm safrana,
Pazardan pazara sattırdı beni.

Kul Aydıni sazda teldir tınılar,
Diyardan diyara çaldırdı beni.
Başta taç iken pulda çınılar,
Kapıdan kapıya kul etti beni.