Kapıda Bekleyen Şiiri - Mesut Ağlamış

Bazen efkar sarar yüreğini
Kağıt kaleme sarılmak gelir içinden
Kulağında dertli bir türkünün ezgisi
Yanık sesli türkücünün feryadıyla perçinlenip
Dem vurursa hüznünün orta yerine
Ağla içindeki zehri akıtabildiğince
Gam da bize keder de bize

Bir başına yalnız kalırsan kimsesiz değilsin
Al yüreğimi sil gözünün öksüz yaşını
Kaldır başını gökyüzünde saklı yarınlarına
Gözlerindeki mavi ateş sakın sönmesin
Daha balık tutmaya gideceğiz seninle
Ak ellerine umudumuzun kınasını yakacağız
Küçük pencereli perdesiz evinin odası
Aşka, sevdaya susayacak
Salkımsöğütler eğilip kulağına
Muştusunu verecek baharın

Denizliklerinde saksı saksı menekşeler
Sulanmayı beklerken alın terinle
Kendi hamurunun mayasına yoğur özünü
Evcilik oyna sürmeli gözlü bebeğinle
Bir bardak su içerken bile
Aydınlıklara emzir yüreğini
Düşlerinle çapala nevruzunu
Varoluş tohumlarını serpiver
Güzel günlere sürülü toprağına

Başındaki perçemin
Engin denizlere dökülen nehirlere çağlasın
Masum yüreğinin oyası doğruluk olsun
Hadi güzel kız hazırlan
Hayat seni kapıda bekliyor

Ağustos 2002
Evim-Tarsus

Bu şiiri en çok hak edene…(Kız kardeşime)