Kapıcı Şiiri - Ömer Koçtürk

Kapıcı derler hor görülür.
Uzaktan davul hoş duyulur.
Gece gündüz kapı vurulur.
Kolay sanma mum tutturur.

Biri camdan aşağı işer.
Kimi bina içine eder.
Kimsede demez garip neğder.
Kolay sanma mum tutturur.

Maaş verir köle sanarlar.
Dedi kodu yapar kanarlar.
Üç kuruş verirde yanarlar.
Kolay sanma mum tutturur.

Gece cama vurur kaçarlar.
Balkondan çöpleri saçarlar.
Çöplerden bir boğaz açarlar.
Kolay sanma mum tutturur

Ahmet asansörde sıkışır.
Mehmedin kapısı aşınır.
Ali istanbula taşınır.
Kolay sanma mum tutturur

Azar işitir çok kırılır
Sanma ki kimseye darılır.
Sükut eder hakka sarılır.
Kolay sanma mum tutturur

Ekmeğine ağı katılır
Kenara köşeye atılır.
Hakkını isterse satılır.
Kolay sanma mum tutturur.

Hesaba neden o tutulur.
Arkadan denilen yutulur.
Verdiği emek unutulur.
Kolay sanma mum tutturur.

Elbet herkese değil sözüm.
Ekmek peşinde koşar özüm
Hakkımın dışında yok gözüm.
Kolay sanma mum tutturur.

Bize edilen net bilinir.
Hak deyince gökler delinir.
Hakka uymayan zat silinir.
Kolay sanma mum tutturur.

Günü gelir mizan kurulur.
Onunda defteri dürülür.
Allaha ayandır görülür.
Kolay sanma mum tutturur.

Kafesteki aslan yaparlar.
Üç çocukla işten atarlar
Gülfani adamı satarlar.
Kolay sanma mum tutturur.