……………Ben bir nefestim sadece dedi … Ürkek, çekingen.Babasının nazlısı, annesinin hiç büyümeyen kızı da olsa o büyüdüğünü kanıtlama çabalarıyla ve toplumsal sorunlarla yüklenip. Yaşamın nefesini ensesinin üzerinde asılı bir kılıcın ha indi ha inecek badireleriyle hisseden yaşadığı kuşağın darbelerinden nasibini alan bir öğretmen adayı…
Rastgele dedi Türkiye’nin illerine….. Ürkekti.. hayatı tek başına kucaklamanın yabancı bir şehirde ayaklarının üstünde kalabilmenin endişeleri ile karmakarışıktı. Ülkenin siyasi çalkantılarının getirdiği zor günlerin yanı sıra idealist yanının her an zincirlenebileceği duyguları ile önce Ankara da yüzlerce öğretmen adayıyla birlikte çekilen kura ve ardından Malatya iline yol alış.Otobüsün penceresinde değişen görüntülere dalarken, çıktığı yolun onun kanına girecek bir sevdalı yolculuğun virüslerinden habersizdi elbette….
………………….. Kendi öğretmenleri süzgecinden geçmişti. Kimisini yüzüne oturan tebessümler eşliğinde anımsarken kiminde yüz kasları geriliyordu.. Her gülümseten öğretmeninden bir parça almıştı yanına…Bende kalan izlerini yaşatacağım dediği öğretmenlerini sıralarken aklında Hiçbir çocuğun düşlerinde, zihnin de korku, endişe ile kalmamak öncelikli hedeflerinin arasındaydı.İnsandı çünkü elinde kısmen şekillenecek, yaşam yolunun en önemli günlerinde çocuk aklında kalacak olan izlerle yaşamı kucaklayacak olan.
……………….İlk görev yeri bir merkez ilçeydi… evden bozma bir bina okul haline getirilmiş içerden tahta merdivenli iki katlı 5 derslikli bir okul ilköğretimin ikinci kademesi… eski deyimle ortaokul .Kendisi gibi yola çıkan 4 arkadaşıyla atandığı bu okulda, bir kuş gibi çarparken yüreği heyecanla,öğrencilik yıllarının izleri atandığı çevreye kendinden önce ulaşmış olsa da.Eğitim için yüreği çarpan babasının onu güçlendirmesiyle,hayatı yaşama biçimine burada başladı Yıldız öğretmen…
Tamamını Oku
Öğretmenliği ne kadar özümseyip, ne kadar canla-başla yaptığının tanıklarındanım...Bugün hala bu kadar arzu ve istekle görev yapan birisi, sanırım mesleği seçme ve göreve başlama zamanlarında kendinden geçercesine vermiştir mesleğe tüm enerjisini...
Anlattıklarınla Hayalimdeki Yıldız öyle örtüşüyorki....
Kutluyorum duygu ve yaşamından bir kesiti paylaştığın , şiirsel bir anlatımla bizlere sunduğun için...Teşekkürler Yıldız Hanım...
Çok güzeldi beğeniyle okudum.Duyarlı kaleminizi kutlarım.
Sevgiyle
O kapı açılacaktır mutlaka ve o kapıyı açan el öpülecektir.
Ve karşılığında da.....,
Beş- altı sene evvel yaşadığım gibi , tesadüfen bulduğum ortaokul öğretmenimin telefonun öbür ucundan o 'tombul' yanaklarımın öpülmesi de
yaşanacaktır.
Bu çok güzel ve anlamlı günün anlamlı yazısını kutluyor. Ve bir kez daha tüm öğretmenlerimizin 'öğretmenler gününü' kutluyorum.
Saygı ile ....
öğretmenli bir meslek değildir..kızım öğretmen ol yarım gün çalış maaş iyi garanti iş vs gibi gençleri yönlendiren aileler de bilmelidirki öğretmenliği sevmeyen yapamaz yapsada başaramaz..öğretmenler sadece verilen müfredatı öğretmekle kalmaz çocuklara hayatı geleceği öğretir hayata hazırlar..en azından eskiden öyleydi..babam dan bilirim köy okulunda iken ev ev gezer seyyar dersanecilik yapardı karşılıksız..bugünlerde ekenomiye dayanan arz talep dengesi ile yürümekte eğitim öğretim ama yinede öğretmenliği severek yürekten isteyerek yapan ve başarılı olan bütün öğretmenlerimizi selamlıyorum..
duygularınızı bizimle paylaştıgınız için teşekkür ederim..sevgilerimle
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta