Kapı kolu
Bilir misin , sen bilmesen de ben bilirim , hayatın oynadığı oyunları neler düşündüğünü .
Bazen bir dua ederim bir yol isterim , yolun geleceğini de anladığım olur sonra elim ayağıma karışır işte beklediğim an derim , ne yapsam da hep o yolda kalsam derim . Çünkü değer bilir saygı sunarım , ben böyleyim napayım içimden gelen bu "değer göstermek" .
Kim bilir o yollardan kaç kez yuvarlandım kenar köşelere ama hiç kaybetmedim iyi niyetimi .
Belki de kaybedemediğim den kaybettim hep .
Öğrenmeyeceğim ,öğrenemeyeceğim tek şey umursamaz olmak .
umursarım herşeyi umursarım , öyle olmadığını sandığın anlarda olur ama orda da vicdanım dan izin ister düşünmemeye çalışırım , sonra aklıma gelir belki bir gün kafama takar vücudumda bir iz bırakırım istemsizce (sedef)
Neydi beni bu kadar umursar bir insan yapan , çocukluğuma inmek mi lazım yok hayır gerek yok , ben çok iyi bir öğrenciyim . Master yapmadım belki ama verilen aklın sınırlarını zorluyorum kendimce .
Korkuyorum çok korkuyorum hemde bir gün güzel şeyler tam anlamıyla kapımı çaldığında kapıyı açmamayı . Yada kapının kolunu kırmayı ...
Kayıt Tarihi : 7.1.2020 22:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gecenin bir buçuğun da , arkada çalan Kargo - kalan giden benim parçası eşliğinde gelen bir kaç kelimenin oluşumu . Haa birde Rose şarabı unutmayalım
TÜM YORUMLAR (2)