Nerede kalmıştım... (Antoloji.com'da son yazı, son basamak )
...
Bugün yarın Kapı: Hayatımızın Öyküsü romanı inşallah kitap olacak. Son süreçlerde bu zor süreçlerde yanımda olan abiliğini esirgemeyen, yardımlarını esirgemeyen maddi manevi desteğini esirgemeyen başta Muammer abi #muammererkul olmak üzere yine silah arkadaşı ve can yoldaşı Yıldız hanım'a teşekkürleri bir borç bilirim...
...
Ankara Numune Hastanesi- 2014 Aralık ayı...
Babam mahpusluğunun 9. senesine girerken ondan gelen kötü haberler sebebiyle bende yanına gitmeye belki hesap sormaya gidiyordum. Ankara' da idim. Abim Kaya ne demişti babamız ölüm döşeğinde. Sen gitme sakın Bahadır kötü olursun. Öyle kötü durumdaki bakmaya yürek dayanmıyor. Kesik kesik... Zor nefes alıyor.
Gitmeye karar vermiştim.
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Yüreğinize sağlık. İnşallah tez zamanda okuyucularla buluşur kitabınız.
teşekkürler... bu satırlarda devamı ve birgün 2. si çıkartabilirsem oralarda anlatabileeceğim... insanlar okumaktan ne zamana kadar kaçacak bakalım. Oku emri günde yüz kere insanı bulmalı, vurmalı. 'Bir de sadece kendini okuyanlar var, hayatı okuyamayanlar ise acınası.
Annemin 30.yılı (kasım ayı), babamın 5. ÖLÜM yılında biten ya da bitirilmeye çalışılan bir öykü. gerçek hayat öykümüz. Kurgu yüzde 1 veya çok az. 'yazacak ve yazılacak daha çok şey var...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta