Yalanım yok, yine bir gece yarısıydı.
Ağaçların ay ışığında boyun büktüğü,
Karanlığın insanlardan kaçtığı bir gündü.
Ansızın kapı çalındı,
Özgürlük kadar ufak olan kapı deliğinden baktım.
Köpekleriyle geldiler üstüme…
Coplarından, işkencelerinden değil;
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla