Kapı Aralığı Şiiri - Ülkü Kara

Hayallerin duvağı örtülü mesken gibi,
Gözünü kapatınca uçacaksın sanırsın.
Umudu olmayan da borandır hatta tipi,
Umut varsa kendini belki ilk kez tanırsın.

Umuda yolculuğa yelken açmışsa insan
Takvimlere kar yağsa ona çiçekli nisan
Gerçekler avutur mu? Hayal kuramadıysan
Hayalin varsa belki işte o an yaşarsın.

Hayal kapısında ki heykel olmaktan vazgeç
Nemrut dağı da olsa üstünden geçmeyi seç
Ukdelerin her biri tutmasın, kaymak, kireç
Hayalin varsa belki işte o an yaşarsın.

Niye düştün denir de durma, kalk, koş,denir mi?
Hiç durmadan koşmakla nefesin tükenir mi?
Düşer, dizin kanarsa, hayaller küllenir mi?
Hayalin varsa işte sen o zaman yaşarsın.

Yaşadığın hayata sımsıkı sarıl ama
Günü güne eşlerken kârdayım sakın sanma
Ölüme yaratılmış bir kaç nefeslik cansın
Bir çivi çakıp da git, sen o zaman yaşarsın.

Kapı aralığında umuda yelken aç da
Harekete geç artık güneşle ışık saç da
Yaratılan varlığın ölümü nerde? Kaç ta?
Fikret, zikret, şükür et, sen o zaman insansın.

Ülkü Kara
6 Ocak 2017 / Bursa