Tak, tak, tak
Çalıyor kapıyı, siyah başında
Eski ama canlı bir kimse
Eli kuru, yüzü karanlık ve tak-tak!
Açmadan gitmeyecek kapını, çok açık
Kıssan da gözlerini, kapasan kulağını
Kessen dahi başını, çıkarıp saklasan da onları
Fikirlerin
Bırakmıyorlar peşini
Beyninin içinde çalıyor, tak-tak!
Ve durdurak bilmez, hatırlatıyor sana
Kışın yağan buz gibi yağmuru
Yüzüne düşen yağmur damlalarını
Tak-tak!
Ve kapı çalıyor
Açmak istemiyorsun, içinden gelmiyor
Daha sert vuruyorlar, Tanrı aşkına!
"Vazgeçin artık benden" diyorsun
Çalıyor o hâlâ, siyah başında
Dürbünden bakmaya korkuyorsun
Kayıt Tarihi : 29.12.2024 15:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!