Herkesin kapısı biraz kendine benzer
Aslı kapıdır ama huyu insana benzer
Yorgun düşer zamanla ağırlaşır
Vücut ölçüleri değişir sığmaz yerine
Her zil sesi varlığın müjdesidir
Bazen ulaşılmaz olur çilingir ister
Hüzünlü kirpiklerin sığınağıdır
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta