Kapattım Zannettim Şiiri - Muhammet Üresin

Kapattım zannettim gidişinle kalpte açtığın yaraları
Ama aklıma düşen bir gülüş becerdi hemen kanatmayı
Kararttım günlerimi hep yasakladım kendime konuşmayı
Oysa gözümden düşen hiçbir yaş söndüremedi yangınını

Topladım bütün anıları bıraktım çok uzak bir yerlere
Tam da o anda duyduğum bir şarkı alıp getirdi geriye
Kokladım bütün eşyaları nasıl da sen sinmişsin üstüne
Ben nasıl uyanırım senin günaydın demediğin bir güne

Daha hafif bir ceza bulamadın mı da yokluğunu sardın başıma
Yapma nolur dayanacak gücüm yok bu nasıl bir bela Allah aşkına
Hadi gel şimdi eğilip öp ve de ki geçti hepsi korkulu bir rüya
Sensiz dönmüyor dünya ki ben hiç açmadım gözümü başka sabahlara