Pencerelerini kapattım odamın
Sımsıkı örttüm Perdeleri
En solgun köşede bekledim
Ölümü bekledim
Sadece ölümü bekledim.
Ve ağladım günlerce yıllarca
Zamana diş biledim
Bakmadım giden zamana
Belki de bakmışım
Farkına bile varmadım
Ağlayan gözlerimin
Sensizliğe nasıl da vuruluyorum.
Belki de hayata vedayı denemeliyim
O zaman hiç ağlamam işte .
Pencereleride
Perdeleri de kapatmam bir daha
Ne güneş doğar penceremden
Ne de ay süzülür perdelerden.
Kayıt Tarihi : 15.8.2021 02:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!