^^^ Kapattık Usta Şiiri - Nihat Kuruyer

Saçlarıma ak düşüren nice yangın tünellerinden geçmiştim.
Dağıtmıştım yarım asırlık ekmek teknemi.
Alacak borç ne varsa, kala kala cebimizde üç beş kuruş paranın ne hesabı olcaktı.
Gel,
Gel otur be usta .

Akşam güneşi batmaya yakın, o güzelim balıkçı barınağının önün de,
Üç ayaklı bir masaydı kurduğumuz
Sen balık tutar, ben közlerim.
Derdi dert deryasına bırakalım
Masamız neşe dolsun.
Yüreğimizin en ücra köşesindeki tozlu raflardan arınıp
Baş başa gönül gönüle,

Artık kalemim kırık deme usta
Çek kalemini,
Öksüz kalan aşklara.
Ağlamaya mecali tükenen dolu, gözlere
Güzel yüzlere
Çirkin düşlere
Ayağına diken batan, güle,
Yer yüzünde kimsesi olmayan yüreklere
Yüreği kabuk tutan yiğitlere
Şerefi alın teri ekmek bilenlere
Yaz usta..

Saatler gece yarısını çoktan girmişti.
Sahilin dalga sesi, göğüs kafesimizi narin okşamıştı.
Yosun kokusu sarmalamıştı içimizi.
Yeni bir güne sevinç ve neşeyle. girmek.
Bak usta.
Güneş doğuyordu göğümüze artık
Kafamız sonuna kadar boştu,
Anamızın ak sütü kadar. berraktı hayat.
Ayaklarımızda kokmuyordu eskisi gibi
Baş ağrısı öksürük hepsi bahaneymiş aslında.
Aklımızda uzun topuklu efeler de, yoktu .
Çil horozun kesik sesi de.
Uyan be usta bak sabah oluyor.
Uyan be usta güneş doğuyor..
Uyan be usta,
Hayat bize hiç gülmüyor..
Gülmüyor be usta..

Şimdi.
Bana bir gülün yalnızlığını anlat
Ya da, bir ormanın kardeşliğini
Peki, bizler hangi suçun sanıklarıyız.
Bilmeyerek işlediğimiz,
Hangi suçun yatarı bir ömür olur
Kapat gitsin be usta
Gözlerdeki bütün perdeleri.
Bizi dünyaya getiren tren çoktan kalkıp gitti.

Söyleyin analara bundan sonra.
Nur topu uzun saçlı, erkek çocuklar doğsunlar.
Yiğitler ağlamasın diye...