Kapattım şehrin ışıklarını erinmeden bir bir
Zaten sönmek üzereydiler
Güçleri kalmamıştı bir türlü gündüzü bulmayan ömrümü yalandan aydınlatmaya
İşte bu yüzden
Onlar kaybetmeden bütün güçlerini
Ben söndürdüm
Karanlıktan korkmuyorum artık
Sensizlik bastırıyor bütün korkularımı
Çığlık çığlık dizeler bozuyor suskunluğumu
Geçmişi unuttum
Gelecek ise özlemle beklediğim
Unutma sevgili
Kapatmadım ardın sıra kapıları
Kayıt Tarihi : 28.9.2007 14:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmut Çam](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/28/kapatmadim-ardin-sira-kapilari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!