Kapatma Tüm Kapıları Şiiri - Muhittin Alaca

Kapatma yüzüme tüm kapıları,
Hiç olmazsa, bir aralık bırak;
Soldurma içimdeki toy yaprakları,
Gülşenimde yeni açmıştı leylak;
Kapatma yüzüme tüm kapıları,
Titreyen düşlerime, olsun sığınak.

Sen ruhumda son yangınsın, son sevda;
Umut yokuşumda, son durak;
Şulene yandığım, vefasız ferda;
Aras kadar yakınsın, Hazar kadar da ırak;
Sen ruhumda son yangınsın, son sevda;
Biter mi bilmem, bu hıçkırıklı firak.

Akrebi döndükçe, yorgun saatler
Yılları tüketti, yıllar ki çorak;
Sevda çeşmesine ulaşmadan ümitler,
Çöllerde kaldı, çöller ki kurak;
Akrebi döndükçe, yorgun saatler;
İnsafını tüketmiş, gururun olmuş ırmak.

Sevginin en hasına, layık mısın bilemem;
Akarım sana doğru, yok bana yine durmak;
Gönlünde misafirim, gitsem geri dönemem;
Bahçene girdim diye reva mı bana vurmak;
Sevginin en hasına layık mısın bilemem;
Kalbin yoksa kilden mi, ne zormuş ona sızmak.

Kapatma yüzüme tüm kapıları,
İçimdeki son prensesi öldürme, bırak;
Daha zülfüne taç yapacaktım yıldızları,
Ahu gözlerine dizeler olsun burak;
Kapatma yüzüme tüm kapıları,
Hiç olmazsa, bir aralık bırak.

19.02.2009

Muhittin Alaca