Kapatın Kapıları Şiiri - Behçet Bilgiç

Çekilmek istiyorum uzun bir inzivaya
Sessizlik istiyorum çalınmasın kapılar
Paklamak için kalbi ihtiyaç var duaya
Tezgahlar arasında bozuldu bak yapılar

Kalabalık bir şehir caddeler kirli ayak
Kırlardaki patika huzura çağırmakta
Kaldıkça bu şehirde bitmez yediğin dayak
Her gün doğar bir günah bak saçlar ağarmakta

Gönül yorgun hüzünlü konuşmak ceza gibi
Kapatın kapıları sessizlik istiyorum
Düşmüşüz bir kuyuya çıkmaza gider dibi
Çekimsiz bir boşlukta durmadan yürüyorum

Midemi hep doyurdum ruhum aç can çekişir
Şu ruhsuz hissiz şehir yıktı gönül tahtımı
Yalnız kalma arzusu içimde hep pekişir
Kırlara doğru açtım kalbimdeki rıhtımı

Mevla'm şu aç ruhumu doyursa rahmetiyle
Uçup kaybolabilsem şu günahkar şehirden
Perişan bir haldeyim ya rap sen himmet eyle
Boğulmak üzereyim kurtar kirli nehirden

Kirlenen kalp aynama rahmet yağmuru yağdır
Şu karanlık dünyama doğsun o sonsuz güneş
Şu günahkar şehirde ruhum virane bağdır
Sen rahmeti seversin rahmette yok sana eş