Kapatılan Taverna Şiiri - Bahadır Özdemir

Şimdi sabahın taze aydınlığında mahmur,
Kimsesiz boşluğunla suskun ve kederlisin..
Bir kaç demet ışıkla süslü duvarlarında,
Hala eski günlerden izler arar gibisin..

Evet nerdedir şimdi o büyülü akşamlar..
Kadeh kadeh açılan durgun insan yüzleri..
Kendisine sunulan her teselliye razı,
Alkışların tuttuğu o şarkı ritimleri..
Nerdedir etrafına neşe katan o gençler..
Özgür kahkahalarla coşup renklenen şenlik..
En zengin giyimlerle boy gösteren hanımlar,
Kıskanç bakışlara has o derinlik nerdedir..
Akıp giden ışıklar, hızlı dans çeşitleri
Ve toplumla sınırlı o her türlü çılgınlık,
Yoksa hiç yaşanmamış sahte hayaller midir?

Son defa o demleri yad et eski taverna
Tozlanmış masaların, ağırlaşmış havanla..
Belki bir yıkım belki bir tadil belasıyla
Bu mahzun bekleyişin sona ermeden önce
Her gece camlarında baykuşlar ötüşünce
O günlerin düşünde danset, eğlen, sevdalan
Ve yine tüm insanlar mutlu oluyorlar san..

Ankara - 1990