Kapat Üzerime Dünyanın Kepeklerini

birgün sana rastlayacağımı
nerden bilirdim
nerden bilebilirdim
senin maviş halinin
depremlerden sonra eseceğini
bir çiy gibi kirpiklerime düşeceğini
nerden bilirdim

bilseydi eğer
senin bir vakit geleceğini
bir genç kız kıskançlığında
en kuytusunda ormanın
bir ağaç gölgesi
yıldızların en sönük hali
olurdu gamzelerim
ve yelken açmazdı fırtınalara dudaklarım

ama iş işten geçti
sorgulama benim geçmişimi
onlarca aşk yaşadım
kaç güzel tezgahtan geçirdi gözlerimi
hep eleğin altında kaldım

izmir alsancak garında yedim son tokadı
vefasız bir düdüğe kandım
raylara döküldü kahrım
son paramı da meyhaneciye yatırdım
en ayıltmazından içtim
sarhoşum şimdi
terket beni
kapat üzerime dünyanın kepenklerini
boyu bir karış küçülmez ki
yarın güneş görmese beni...