Kapat Pencereni Şiiri - Mustafa Tonbul

Ben senin uğruna dalgın gezerken
Boyun bükmen beni yedi bitirdi
Perde arkasından gizli süzerken
Çaresiz dertlere saldı yetirdi

Bu gönül sevmişti haykırdı durdu
Çekti silahını kalbimden vurdu
Dertlere düşüren o zalim oldu
Çok sevmiştim ama kökten bitirdi

Kapat pencereyi görmesin gözüm
Dayanılmaz acı yanıyor özüm
Ben şiir yazarım mısradır sözüm
Ayrılığın bana zulüm getirdi

Beddua edemem içim el vermez
Neyim varsa anlat bu aşık bilmez
Sen gidersen gülüm yüzümde gülmez
Topraksız tarlaya tohum ektirdi

Mustafa yetmezimi çektiğin çile
Bülbül sevinmezimi konduğu güle
Terk edipte gitti hep bile bile
Tek ayak üstüne beni sektirdi