Mavinin yok oluşu idi sessizliğin nedeni
Renklerin ahengini böylesine yitirişi.
Dargın okyanuslar bile gülümsemişti oysa
Rüzgarın ıslığı çarparken karanlığa.
Bir ses çınladı birden denizin kulaklarında
İnciler döküldü tek tek gözyaşının yatağına
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
