Tek kanatlı umutlarım var benim,
Yüzünde binbir acının kanadığı.
Öyle ki hançer yarası gibi derin ve ağır.
Kaldıramıyor gece kuşlarım bu yükü,
Yüreğim ayaklarının üzerinde duramıyor işte.
Yedi düvel gelse karşısına meyletmez bir damla yaşa ama,
Sen deyince okyanuslar diz çöküyor gözlerime.
Öyle ki rüzgar saçlarına değdiği an,
Yanıyor içimde bir cehennem sızısı.
Dalıyorum ansızın sen kokan bir acıya,
Odamın tavanındaki çatlaklar,
O eski plaktan söylenen musikiler gibi yalnız.
Uyku diye daldığım bu mavilik ölüm kokuyor,
Acımtırak bir sevda kokuyor gecem.
Dokunulmuyor içime sen kırıklarından,
Geçilmiyor sözümden,
Ilgıt ılgıt kan kokusu siniyor parmaklarıma.
Söyleyemiyorum sana dair hiç bir şeyi,
İlk ve son kez dinle beni, sadece bir kez cesaret edebilirim buna.
Kapat gözlerini ne olur, olmuyor işte.
Ne aşka doyuyor gözüm, ne gözlerinin derin uçurumlarına.
İçim içimi yiyor, doymuyor bu aşk canımdan kopardıklarına.
Olmuyor işte, sana dair hiç bir şey söylenmiyor dilimde.
Yalnız hasret, yalnız bekleyiş hüküm sürüyor içime.
Olmuyor işte kapat gözlerini...
Kayıt Tarihi : 4.8.2010 12:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!