Ben;
Bir aşk şiiri okuduktan sonra,
Hiç âşık olmadım; çünkü
Senden başka hiç bir aşk, bana heyecan vermedi,
Hem, bir aşk şiiri okurken de sana âşık olmadım zaten.
Sana ilk görüşte âşık odum ben!
Zifiri gecelerde; yıldızların saçtığı ışık seline,
Sabahın seherinde ise zifiri karanlıklara yakaladım ben...
İnancımı umutsuzluklar yüzünden hiç yitirmedim,
Yitirmem de mümkün olmazdı zaten.
Yitirseydim eğer; yaşıyor sayılmazdım,
Ölmüştüm, göçüp gitmiştim şimdi...
Sen hiç âşık oldun mu? Sorusuna
Şimdiye kadar hep olumsuz yanıtlar verdim,
Ama... Dedim ya, şimdiye kadar!
Oysa şimdi, tüm samimiyetimle söylemem gerekiyor ki;
''BEN ÂŞIK OLDUM'' hem de tüm yüreğimle,
Anlatılması güç,
Tarifiyse mümkün olmayan duygularla...
Ama deli gibi, ama divane gibi, ama adam gibi...
Sen; yüreğim!
Yani anlayacağın; sırılsıklam aşığım sana...
Maalesef Platonik,
Maalesef bir başınayım ben bu aşkta,
Kapasitesi tek kişilikmiş bu aşkın...
19.11.2001 / Pazartesi
21.30
Kayıt Tarihi : 16.1.2006 16:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kutluyorum bu güzel şiiri yazan şairi saygılarımla
Zaten gerçek aşklar "tek kişiliktir.."
Fazlası varsa adı aşk değildir, bir başka şeydir..
Güzeldi şiir.. Kutlarım Mehmet Bey..
TÜM YORUMLAR (12)