Bilmem ki bu nasıl oyun kapanmaz perdeler
Bayırda düzde, kış gecesinin ayazında
Eli tetik dili duada binasip binler
Bilmez ölüm korkusu cambaz, tadan yok soyunda
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Oyun içinde oyun. Kim kahraman kim böcek, kim haklı kim haksız... uzar gider. Bilinen tek gercek ateş duştügu yeri yakar. Tebgikler duyarlı yüreğe.
Sevgili Kardeşim, değerli antoloji.com üyesi sayın: İbrahim Şahin,
Duygu tufanı altında ustalıkla kaleme alınmış, kalemin duygulu ve vurgulu şiirler konusundaki gücünü gözler önüne seren muhteşem bir şiir olmuş.
Kalemin kılıçtan daha keskin olduğunu bir kez daha hatırlatan bir eser.
Emek verdiğiniz, gönül sesiniz şiirinizi beğenerek, duygulu ve usta kaleminize saygı duyarak okudum.
Nice şiirli ve en güzel günlerde görüşmek dileklerimle, sağlık ve mutluluklar diliyorum.
Şiirinizi beğenerek, antolojime ekliyorum.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olsun.
Sevgi ve saygılarımla.
Dr. İrfan Yılmaz. Bodrum.
"Bu kanı akıtan içimizden biri diye çıktı gitti görev aldı düşmanın oyununda,
Ataş düştüğü yeri nasıl yakar bir gün öğrenir mevlam yaşatırsa ona da soyunda.."
Sayın Şahin bu anlamlı şiire ancak böyle bir dua yakışır...Kutlarım çok anlamlıydı...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta