Kapanmaz bende ki bu yara,
Ben varmadan yar'a.
Düzene girmez uykularım.
Bitmek bilmez kabuslarım.
Elveda...
Ne kadar ağır bir kelime,ölürcesine sevene.
Söylemesi imkansız, yazması zor bir kelime.
Uyanıkken bile seni sayıklarım.
Yüreğimde iken umurumda değil kahırlarım.
Nerde o eski gırgırlarım,şamatalarım.
Nerde eski dostlarım, eski sevdalarım.
Şimdi bir önemi kalmamış hatıraların.
Ancak kaçan kovalanır.
Bitmek bilmez kabuslarım,
Düzene girmez uykularım.
Söyle, nasıl kapansın bende ki bu yara.
Ben varmadan yar'a.
Kayıt Tarihi : 2.9.2014 16:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Ozan Vural](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/09/02/kapanmaz-yara-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!