Kapanmayacak Şiiri - Erdem Bağcı

sen evlendiğin gün....
ben terk etmiştim Ankarayı....
duramazdım artık buralarda....
yarama hançer vururdu....
her köşesinde bir hatıra...

unuturum sanmıştım giderken....
ve öylede oldu bir zaman....
yıllar var ki gelmedim gelemedim....
korktum açıkçası...
unutacağımı sanmıştım....
ne yalan söyleyeyim birazda inanmıştım....

geldim gelmez olaydım....
mazi sanki üstüme yıkıldı....
altında kaldım....

sadece tozlanmış....
ilk günkü gibi taptaze....
öylece bıraktığım yerde....
bıkmadan usanmadan beklemiş beni....
ardımdan göndermiş gölgeni...
adım adım takip etmiş gölgemi...

yürüdüğümüz kaldırımlar....
oturduğumuz banklar....
el ele tutuşduğumuz parklar.....
ve sen....
az ilerdesin...
sanki bıraktığım yerdesin....

kaçtım koştum nefessiz kalıncaya kadar....
yürüdüm gece boyu....
güneş doğuncaya kadar....
anladım....
sen içimde bir yarasın....
kapanmayacak ölünceye kadar....