Kapanış Ağıdı Şiiri - Kamil Çağlar Aksu

derin ceplerinden suyu çıkarıveren o dağlar aşkına!

yerime sere serpe dökülen yağmur
söz!
dillenen savruk ateş sen
sus!
yazdırılmış kül
dur!

YANKILAN!

göğün şarkısını içmiyor gözler!
yıkılsın beyazı zambağın!
sökülmüş süt dişleri saflığın!
sefil ıslak suskuya dönsün yağmur!

ölülerin çantalarında dünya
tıka basa heves hırs kavga
bir yalanın gölgesini giyinip
bekleşiyorlar eşiğinde huzurun(!)

yılgın ırmak dünya ne çok zan
kalp kaynatan rüya bir kazan
erdemin kutsanmış sefil külleri
içinde yundular uyutup tenlerinde cinneti

kuyular dilinden uzakta durdular
düşmediler hiç dünyasızlığa
atılıp tutulan bir şey mi hakikat?
yılgın ne çok sözden ırmak

ketum yatağında yeğin sancıyı ilerletiyor
kıvrılıyor zaman cehennemin kıyısına

düşte kan, zilde kan, şalda kan, gülde kan
yeni ağrılar açıyor aklın kemiğinde bu şarkı
sayrıl düşlerin kuyulara düşen sayhası
çocuk gözlerinde yankılanır korkusu

YANKILAN!

an ki
kirli bir şarkı gökte yürüyor
an ki
tenimden her notayı okuyor
gerçeğin ulu sesine
böyle düştük biz
ne dinledik bu diyarda?
kuyu,

ne duyduk biz?

Şiirden Dergisi 50.Sayı