Kapanır gözlerim Şiiri - Furkan Duman

Her geçen günün yorgunluğunda düşüncelerim
Bir matem havasında seni düşlerim
Yanlış anlaşılmaktan yalnızlığa sürüklenirken
Bir kaybediş perdesinde kapanır gözlerim

Heyhat vurgunluğun gözlerinde demlerin
Bilmem kaçıncı yenilişin arifesinde bekleyişim
Zor olan kaçmaksa ben en zorunu beklerim
Rıhtıma yanaşan o masum gemilerin

Hasta adam artık dirilemiyor çaresiz
ilacı da yokmuş ne yapsın bekleriz
Tabi yeterse ömrümüz birde
O devasız acılı gecelerimiz

Avuçlarımdan kaçıyor ümitlerim
Yada kendi kendime vazgeçişlerim
Artık düşünemiyor dalıyor gözlerim
Ümitsizliğin perdesinde kapanır gözlerim

Bir, iki, üç! Artık saymaktan yoruldu zihnim
Bilmem neyi beklersin a be deli kalbim
Darlaşirken nefeslerim bir karanlık gibi
O masum ezgi çalar uzaktan sanki senmişsin gibi

Bu son satırlar yazarken sensiz şiiri
Sahi hiç seninlede yazamadım bir dizi
Anca bir serzeniş oda geçerdi gündüzleri
Ağlardı yüreğim hep ama gülerdi bu deli