Kapanınca Şiiri - Muharrem Akman

Kısacık bir menzil değildi baktığı
Efkarı gözlerinden okunuyordu
Gitmişti gerilere saydırdı yılları,
Bir on yıl, bir onyıl daha, şimdi hafızasında

Yenik düşerken ağaç motorlu hızarın kudretine
Uzanıverdi boydan boya rayların üzerine
Yükleri karaelmas olan vagonlar her daim
Geçerdi büyük bir gürültü ve dumanı sisi ile

Saydırdı yılları ucundan bucağından biraz daha
Getirdi koca İsmaili köyünden at sırtında
Ateşler yanarken barakaların önlerinde
Ne bit pireler döküldü üzerlerine entariler dile gelse

Gün yüzü görmeden yatağa giren kömür işçileri
Köylerini terkedip kurdular yakınlara evlerini
Şimdi kapatırken ocaklar torunlara kapılarını
Efkar basar insanı, kalmayınca ne köy ne kasabası