Kapandı Kapılar Şiiri - Mehmet Emrah Bo ...

büyük bir hüznün
ve yok oluşun içinde
ekilmişti tohumları umutların
karanlıkta, uzakta
susuzlardı
ağırdı hava, nasıl illet
bir el uzanıyordu üzerimize
karanlığın içinden
sen uyur olurdun hep
el sarılırdı gırtlağıma, sıkardı gaddarca
gözlerimden yaş akana değin
sonra çekilirdi el
ben ağlardım
sen uyurdun
sulardım umutlarımı gözyaşlarımla
iyimser tutabilmek için yüreğimi
varabilmek için şafağa
şafağımıza
sonra, sen gittin
çürüdü umutlar
ağlamaktayım ben
ve bağırmakta çığırtkan
kapandı kapılar
diye...