Sonbaharın hüznü yüreğime çöktü bu gün
Gökyüzü çaresizliğime ağlıyor.
Yağmur damlaları gözyaşlarıma karışırken,
Yanaklarımdan yüreğime doğru akıyor…
Kapanası yürek yarası bitimsiz yarınlarda,
Bir bebeğin gülüşünde umut aramakta,
Bu günüm umutsuz yarınım karanlıkta,
Çaresizlik içinde dolanıyorum…
Bütün renkleri çıkardım hayatımdan,
Gri ve siyaha büründü tüm umutlarım.
Yanardağ magmaları gibi yüreğim kabarmakta,
Sahte olmayacak kadar gerçek duygularım…
Her karanlığın sonu bir aydınlıktır,
Her düşüşten sonra bir kalkış vardır.
Her parçalanıştan sonra bütüne ulaşılır,
Aslımı korumak için çaba harcıyorum…
Durmadan içimden bir şeyler kopuyor,
Üzerime çökmüş karanlığı kaldıramıyorum,
Umutlarım deryaya kulaç açmış açılmakta,
Ölümle yaşam arasında dolanıyorum…
26.10.2010
DENİZ
Kayıt Tarihi : 27.10.2010 11:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hüznün tüm tonları şiire yakışıyor.Okuduğum üreti de böyle bir nitelikte ...
Şiirlerin en belirleyici etkisi ölümle/yaşam arasındaki o turları merkezde tutmasıdır belki de.
Nice şiirler bu merkezde kalma istencinin vargısında oluşuyor sanıyorum.
Kutluyorum bu nitelikli şiiri/Şair'ini.
Erdemle.
Bir bebeğin gülüşünde umut aramakta,
Bu günüm umutsuz yarınım karanlıkta,
Çaresizlik içinde dolanıyorum…
cok cok güzel bir siirdi...yüreginize saglik..tebrikler
sevgi ve selamlar :)))
DOĞMAK ÜZERE OLDUĞU ANDIR *
ASLA KUŞKUNUZ OLMASIN..
Sevgiyle kal arkadaşım.
TÜM YORUMLAR (13)