Kapanan Kapanana Şiiri - Osman Velioğlu

Kurduğumuz kentler kapalı gülüm,
Yüreklerimizin caddelerine...
Ve 'sen' ler dalından kopalı gülüm,
Dün akıtır günler loş evlerine...

Elim sigaraya düşer bir vakit,
Küfürler salarım hâki renklerde.
Git derim kahrıma: Yeter be! Çek git!
Türküler söylerim boş ahenklerde.

An gelir, duvarı tırmalar gözüm,
Umuda çentikler atar yaşlarım.
Oradan oraya savrulur közüm,
Külümden kendimi tekrar aşlarım..

Bir hüzün mü dersin gözlerimizde
Eli kolu bağlı yurtsuz mu yoksa?
Hasrete boyanmış sözlerimizde,
Yankılanan sevda, mutsuz mu yoksa?

Kurduğumuz düşler kapalı gülüm,
Alışkanlık oldu bu bekleyişler.
Biz, birbirimizden kopalı gülüm,
Yıllar aramıza engeller işler.