kapanan ayraç içinde
sevili düşlü anlar var
boşuna kabarma
taşikardi çıkarma
köşe bucak dolanmadan
gözlerini çek üzerimden
umuduma sarın yine de
unuttuklarıma da deyin
dünya uzaklaşırken bana
sen içinde ol yeter
dumanım içimde tüter
yalnızlığım yeşermeden
rengime kapattım özümü
nasıl boyalıysa kabul
ister acıdan ister hüzünden
bulansın rengim
dağılınca karabulutlar
ağlasın dokunmayın üzerime
tanığımdır içimdeki çocuk
tüm olup bitenime
050212denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 13.3.2012 20:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!