Kapan Şiiri - Zafer Özcan

kapan...
adıdır içine atıldığım hayatın
şimdi ortanda bulabildiğim
yalnızca acı ve hüzün...
ahh! iki yaşında olsam
yoğrulmasam senle

kapan...
veyahut sen anne! ! ! !
ansızın
üstüme kapan
kurduğum tüm düşlerde savruldum
ahh! iki yaşında olsam
yoğrulsam yine senle
yoğrulsam hayat kokan parmaklarında

kapan...
çığ gibi üstüme kapan anne
izi sürülmüş tüm yollar
yarım kalmış bir duanın mırıltısı
dayandım yine kapına
ah iki yaşında olsam diye! ! !