kapalıydı yıllarca kapısı mabedimin
sönmüştü alevleri şamdandaki mumların.
korku, kara bir örtü gibi sarmıştı hep,
varlıgımı, ömrümü.
vals eden ışıkların hareleri tükenmiş,
damla,damla siyahlar hep ömrüme yagmıştı.
korkular yagmur olmuş,üstüme yagıyordu,
korkunun girdabında, ruhum yokoluyordu.
gözlerime acı damla,yüregime ateş diktin,
kenan gibi bu ömrü sen çöllerde tükettin.
Kayıt Tarihi : 16.3.2011 15:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)