Kapalı zarfmış kalbim Şiiri - Aydın Kans ...

Her zamanki gibi sena!
Bir yıldız gibi, bir görünüp bir kayboluyorsun…
Üstelik her seferinde gidişin
Öncekinden daha insafsızca oluyor yitişin.
Gülüşünü, kokunu sırtlayıp götürüyorsun
Yanına da özgürlüğümü alıp gidiyorsun.
Gitme kal ne olur dedikçe
Beni atomlarıma, moleküllerime bölüp kayboluyorsun
Bir kerede beni al götür sahte cennetine
Aslında ben seninle cehenneme razıyım biliyorsun
Bilmelisin ki artık sena!
Senin tutsaklığın benim yürek acım…
Sabrımı taşırıp,
Beni bitirip tüketmek mi amacın,
Bütün bunları bilmene rağmen
Sen yinede tutsak yaşıyorsun.
Ben ise parçalanıp dağılmaya devam ediyorum
Ellerimi ellerine dokunduramıyor
Hissedip nefesini duyumsayamıyorum
Üstüne üstlük hergün daha çok bağlanıyorum.
Ya sen?
Bir korkak gibi kaçıp gitmeye devam ediyorsun
Biliyorum sena, yalan da olsa
İçten içe sende dağılır gibi oluyorsun
Şüphem yok say!
Beklide yalancıktan ölür gibi oluyorsun,
Ama gitmeye gelince
Yinede sahiden bırakıp gidiyorsun.
Sen mutsuz kentinin, kandırılmış
Sahte prensesi olurken,
Düşlerimizin kentindeki
Haylaz, özgür çocukları da öldürüyorsun.
Umarım ne yaptığının farkındasın,
Seni seviyorum, duymuyor musun…