Ah şu karanlık gece
Yorgan altına sokar herşeyi
Kapalı kutu mübarek...
İçine almış kilitlemiş;
Köpeklerin dalaşmasını,
Gariplerin sessizce
Yıldızlara karşı ağlaşmasını.
Daha neler neler...
Rujlu dudakların rujunun
Öpüşürken gizlice
Bulaşmasını.
Ne diyeyim daha
Bu kadarı yeter
'Açtırma kututyu,söyletme kötüyü...'
Kayıt Tarihi : 15.12.2005 08:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alper Kürük](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/15/kapali-kutu-2.jpg)
İlk yedi dizenin şiir diline bakın.
Ve son yedi dizenin onları nasıl öldürdüğüne.
'Rujlu dudakların rujunun' söylemi örneğin. Dizenin sonundaki rujunun sözcüğü kalksa bırakınız şiirden bir şey eksiltmeyi aksine güçlendirecek onu. Hem ifade bozukluğunu ortadan kaldırması, hem de şiirsel bir büyü katması açısından. Bulaşan sadece ruj değil, ruj ve dudak olacak çünkü.
Ve final.
Final ne söylüyor?
İlk dizelerle bağdaşan bir şey mi?
TÜM YORUMLAR (1)